falls falls falls

Orewa, dat was m’n startpunt.
Vanaf daar maar opzoek naar alles wat leuk is. Ik heb echt een supergaaf boek, NZ FRENZY, echt aan te raden. Als je naar nieuw zeeland gaat dan, anders heb je er niet zoveel aan. Goed, north we go. Iedereen weet wel dat ik van campertravels hou, omdat je kan stoppen waar & wanneer je wilt. Heerlijk. Dus eerste stop, Piroa falls. Zag ik in mn boek. Leuk watervalletje. Wat denk ik wel leuker is als het hot summer is, want dan kan je zwemmen en zie je de waterval nog beter. Natuurlijk zijn er die-hard..maar koud water is niet mn ding.Maar wat een gaaf weggetje er naar toe! Ik heb me zo vaak verbaast over NZ waterfalls, omdat ze vaak in the middle of nowhere zijn waar je niet eens een waterval verwacht. En met piroa begon het. Gravel road door heuvels, farmlands en in een keer ben je in de bush bush. Huh, waar komt dit vandaan? En dit is me echt een paar keer gebeurd al. Leuk. Verrassend. Na Piroa op naar Whangarei, voor de Whangarei falls. 1 van de meest gefotografeerde watervallen van nieuw zeeland. Snap ik, harstikke mooi. Maar wat gaver was, en wat weinig mensen weten, is dat er na een stuk lopen er prachtige Kauri trees staan. Kauri is een boomsoort, de grootste van NZ. Echte dikke reuze reuze bonken. Met niet echt een boomschors, maar een soort olifantenhuid ofzo, niet te beschrijven moet je voelen. Hierom hou ik van mijn frenzy boek, anders was ik daar nooit gekomen. Je moest namelijk door een hek. En een hek, is vaak geen doorgang. Ik overtreed niet vaak de regels, en als er ergens staat dat je er niet door mag, doe ik het ook niet. Maar dat stond niet bij dit hek. Dus, erdoor, en toen kwam ik uit in een prachtig bos met kauri trees. Bij lange na niet de grootste die ik heb gezien, maar wel dikke vette. En de eerste. En ik kon em aanraken. Het grootste levende ding in mn leven wat ik ooit heb aangeraakt. En ooit zal. Echt gaaf. Good start. En door.

Camping opgezocht beetje in het middel van de noordslurf, op een farm. Lekker wakker worden tussen de koeien met gefluit van vogels. Echt gave vogels hebben ze hier ook, met de meest gekke stemmetjes. Ik was vlak bij de Ngawha hot springs. Ik wist wel dat dat een dingetje was hier, hot springs/pools, maar het was echt zo anders dan ik had verwacht. Ik las, hot pools, dus ik dacht nice, hoef ik niet te douchen, lekker in bad voordat de trip verder gaat. Auto geparkeerd, en toen ik uitstapte dacht ik hmm, misschien ben ik een beetje naief geweest. Het rook namelijk niet naar schoon bad, maar naar zwavel en rotte eieren. Natural hot springs. Natural. Komt dus direct uit de grond, dat water. Is niet zo schoon. Ik moest even omschakelen, dat ik niet schoon ging worden maar super dirty. Maar het was echt heel gaaf. Een stuk of 12 natuurlijke baden, 3 koud water baden en de rest superheet. Zeg maar 40 graden heet. Dat was teminste het verst dat ik kon gaan, bij het bad van 42 graden voelde ik al mn ingewanden koken dus dat heb ik 3 minuten volgehouden. En vies! Oh stinken, en modder dat in mn ongeschoren benen bleef hangen, helemaal zwart En mn zilvere ring, ook zwart grapje vergeten af te doen. Maakt niks, zwart is die ook mooi. Maar goed voor de huid, ik voelde me gelijk gezond. Nu werd me aangeraden om niet gelijk te douchen want dan kon het lekker intrekken. Ik had niet echt een keuze, want ook geen douche in de camper. Dus ik dacht ik zoek s’avonds wel een fijne camping. Ohmy wat stonk ik. Diep in mn huid, ik denk zelfs in mijn bloed zat de geur. Maakt niks, ben toch in mn eent. Ik was helemaal zen na een uurtje badderen, heerlijk. Tijd voor de volgende stopt. Rainbow falls. Wat leuk was, want het deed de naam eer aan, er was een rainbow. Klein stukkie gelopen, even wakker worden voor de volgende stop. Wat een end weg was, want ik ging all the way north. Wat volgens de navi 2 uur rijden was. Oke doen dan, maar navi had gelogen want naar het eind van de wereld, cape reinga, was het zeker 3 uur rijden. Kwam geen eind aan de weg. Prachtige route wel, maar ik was het zat maar wou toch echt naar het noordelijkste puntje van nieuw zeeland. Uiteindelijk kwam er wel een eind aan de weg, want het land was op. Vuurtoren, harstikke leuk allemaal. Windkracht 80, lekker uitwaaien. Wat ook heel tof was om te zien, the tasman sea and pacific ocean kwamen samen. Je zag ze echt botsen ook. Super gaaf. Lekker benen strekken, bergje op bergje af, prachtig daar zeg. En back south. Terugweg is altijd korter ofzo he, ben ik ook achter gekomen. Fijn wel, want was het rijden wel even zat. Ik stink, de auto stinkt naar mij, ik wil douchen. Fijne camping gevonden waar ik ook mn wasje kon doen, was bang dat ik de zwavel geur nooit uit mn kleren zou krijgen maar dat viel mee gelukkig. Lekker gekletst in de kitchen, en tijd voor bed maar weer. mn talent even doen. Ik heb wel 12 uur geslapen denk ik. Heerlijk. Fijn ook geen wekker te hoeven zetten, want wie vroeg naar bed gaat wordt vroeg wakker. En dan heb je nog een hele dag, ongelofelijk.