Queenstown

Jeheee Queenstown it is!

Anders dan de meeste vliegtuigen waar ik in heb gezeten, was dit een baby. Een kleintje, met misselijkmakende turbulentie, maar wel een geweldig uitzicht waar ik nog vaak van dromen zal. Berg ketens, met kleine dorpjes her en der, meren zo blauw als de lucht en kronkelende rivieren. De vlucht duurde anderhalf uur, stijgen en landen zeg maar dus vlogen we niet zo hoog. Met als resultaat het gevoel dat je de bergtoppen kon aanraken. Ik ben nooit echt bang geweest voor vliegen, maar ik had zeker wel kriebels zo dichtbij de bergen als we kwamen, het hele vliegtuig schuddend. Maar goed er vallen meer doden met autorijden, en gezien het feit dat ik die gekke campertochten heb overleefd zal het nu ook goed komen hield ik mezelf maar voor. En tadaa even afkloppen voor de volgende reizen maar we zijn veilig geland.

En mijn geluk houd nog steeds aan. De dag voor mij konden de vliegtuigen niet landen, omdat de landingsbaan te heet was geworden en het asfalt aan het smelten was. Zo warm is het sinds 1900 nog nooit geweest in QT, de hele maand januari lang. Alle locals in de war, engelsen blij en chinezen zochten schaduw onder hun parapluutjes. 1 dag na mijn landen, waren alle vluchten geannuleerd door de storm die overtrok. Van 28 graden naar 12 overnight. Was even wennen na alleen maar lekker weer, en de hele freaking dag regen. Gezien jullie situatie thuis mag ik niet klagen, en dat zal ik verder ook niet meer doen.

Queenstown is eigenlijk overal wel ver vandaan, van de grote steden in ieder geval. Ik had ook niet gepland om hier al zo vlot heen te komen, maar geen enkel van mijn plannen volg ik ook eigenlijk. Ik ben hier, omdat ik een baan heb! In een fancy hotel, met een super mooi uitzicht op de bergen. Ik heb een dagje meegelopen, het beviel mij, ik beviel hun. Over een week begin ik! Nu had ik drukte en een vrij groot restaurant verwacht, maar vergeleken met die grote hotel keten in harderwijk is alles eigenlijk klein. Dus dit kan ik aan, even mn tekstje in mn hoofd krijgen, in het engels dan, and smile and wave. Veel zin in wel, even cashen voor een maand of 2 en dan echt reizen, met een camper ofzo. Goed toen ik dus nog in Wellington was, kreeg ik een uitnodiging voor een gesprek hier in Queenstown dus, waar ik vol enthousiasme ja op had gezegd. Nu nog een hostel. Was dat even een probleem, alles is zeker 2/3 weken volgeboekt. En dan ook echt alles. Dit moest een grap zijn, foutje op de websites. Mij is al wel verteld dat Queenstown druk zou zijn, maar zo druk? Dus gemaild en gemaild en gebeld en gemaild en overal het antwoord dat ze vol zaten. Werk gebeld, ik weet niet of ik het red om te komen, geen accommodatie blabla. Dilemma, zou ik dan gewoon in Wellington blijven, of verder reizen? Of toch naar QT? Nu ik bijna geen keuzes hoef te maken en zeer vrij leef, werd dit een klein vervelend object in mijn brein waar ik een dag last van had. Na een mooi gesprek met een bijzondere vrouw (die ik hierover niks had verteld) gaf zij mij uit het niets het advies om soms er gewoon een nachtje over te slapen, en dat dan sommige dingen vanzelf wel goedkomen. And so I did. En werd ik de volgende morgen voor het eerst chagrijnig wakker met nog steeds onzekerheid what to do. En toen ik mijn mail had geopend, zag ik een mail van deco backpackers in QT, dat ze nog 1 long term room bed hadden. Nog net op tijd gereageerd, en ja hoor hij was van mij. Dus op naar Queenstown! Dag daarna dus mn sollicitie, en hier zit ik dan met baan en al.

Nu had ik wel gehoord dat Queenstown prachtig en klein is, maar zo klein?! Met de bus naar het hostel, wat 5 minuten van de bushalte lag superchill. 5 minuten helling op van 75graden ja! Inmiddels heb ik een andere route gevonden naar town met een iets minder steile helling, en neem ik bewust steilste als ik vind dat ik moet trainen. Conditie, benen, alles. Het is toch te gek voor woorden dat een jonge gezonde vrouw van 25 buiten adem is na een steile heling?! Goed ik weet dat ik nul conditie heb, daar schaam ik mij voor. Dus, trainen. We worden al langzaamaan vrienden, die berg en ik. En QT heeft een stukje van mijn hart. Het doet me zo erg denken aan die fijne vakanties in Oostenrijk, alles ademt hier ski oord uit. De onwerkelijke omgeving, met the remarkables en andere bergketens om het stadje heen, met sneeuw op de toppen. Een gondel, overal ski & board verhuur en de style waarin het allemaal is tentoongesteld, ski-hut achtige barretjes en een prachtig ijsblauw meer. Nu is het kleiner dan ik had verwacht, zeg maar 4 straten vol. En een boulevard en een heel fijn park. Maar er is zo veel te doen, als in op het water & in de lucht. Een oude stoomboot, jetboats, een sharkboat die half onder water gaat, en 80 manier om te bungee jumpen. Skydive,paragliden je kan het zo gek niet bedenken of het kan hier. En anders bedenk je gewoon een sport, zoals frisbeegolf. Je gooit je frisbee in een (wat ik dacht dat het een prullenbak was) ..hole.? En zoiets dus. Even wat moet verzamelen, dat frisbeegolf lijkt me niet zo spannend maar ik wil graag de lucht in. Waar ik me ook over verbaasde is hoe druk het is. Elke dag zijn de straten en terrasjes vol, zelf met minder warm weer liggen de engelsen uit te kateren op het strand, en groepen vol chinezen. Die overigens voor niemand niet uitwijken. Bussen vol toeristen dag in en uit. Chillers zoals ik, fanatieke sporters, gezinnen, youngsters van alles loopt hier rond. En wat ook heel fijn is, om de 10 meter een straat muzikant. Lekker dromen met life music, mn boekje en een prachtig uitzicht. Goodlife.

Ik vertel later wat meer over mn hostel, en ik heb nu genoeg getypt dacht ik zo. Liefde.